بسته به نوع کاربرد و جانمایی انشعاب جدید روی خط لوله، نوع
انشعابگیری گرم هاتتپ خطوط لوله متفاوت میشود. انتخاب نوع انشعابگیری
معمولاً با کارفرماست. کارفرما خود نقطهی انجام عملیات، زاویهی انشعاب و سایز آن
را اعلام میدارد ولی گاهی اوقات ممکن است کارفرما در این زمینه نیاز به مشاورهی
پیمانکار داشته باشد. چه بسار محصول این مشاوره، نتیجهای متفاوت از نیت اولیهی
کارفرما داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است محل انجام انشعاب گرم هاتتپ چنان
فضای محدودی باشد که امکان انتخاب و تصمیمگیری در خصوص آن وجود نداشته باشد.
در این پیوستار با برشماری اقسام مختلف انشعابگیری هاتتپ،
انواع انشعابهای هاتتپ را بر اساس زاویه ی انشعاب، راستا و جهت انشعاب، و سایر
انشعابگیری مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهیم
1- انشعابهای عمودی رو به پایین:
معمول ترین نوع انشعابگیری، انشعاب عمودی از بالا میباشد
که نسبت به سایر روشها دارای مزایا و معایبی است. در این روش عملیات هاتتپ از
بالا، عمود بر لوله و عمود بر سطح زمین انجام میگیرد. از آنجا که دستگاههاتتپ
از بالا به ولو نصب میشود و پیشروی شفت بسوی سطح زمین است، تسلط پرسنل بر دستگاه
هاتتپ و کل پروسهی عملیاتی نسبت به سایر روشها بیشتر است. از سوی دیگر نصب و
جوشکاری اسپلیت تی روی لوله نیز راحتتر است، چرا که پدی که نیپل، فلنج و ولو بر
روی آن متصل است روی سر بالایی لوله قرار دارد و این امرکل فرایند را تسهیل میکند.
امکان حمل و نقل اتصالات و دستگاه هاتتپ قبل و بعد از اجرای عملیات، و نیز نصب
دستگاه روی ولو نیز راحتتر از سایر روشهاست.
از سوی دیگر حین فرایند برش، و خصوصاً از زمان پایان فرایند
برش تا پسروی شفت و خارج کردن دستگاه هاتتپ از مجموعه احتمال افتادن کوپن بریده
شده درون لوله بیشتر از سایر حالات است و این، تکمیل فرایند برش را با حساسیتها و
دشواری هایی روبرو خواهد کرد. در این خصوص، پرسنل انجام عملیات هاتتپ باید آموزشها
و تجارب لازم در خصوص جانشانی دقیق پین مته راهنما، و سرعت پیشروی و عقبگرد شفت
هاتتپ را داشته باشند.